Greinar og sögur / Articles and stories
Grein mánaðarins í september 2006

Gerðu heimilið kattvænt!

10 aðgerðir til að gera heimilið þitt kattvænt

1.Reykingar bannaðar!
Sjáðu til þess að heimilið þitt sé reyklaust. Það skiptir miklu fyrir bæði heilsu þína og kattarins þíns. Nýlegar kannanir sýna að gæludýrin þín eru eins og kanarífuglar í námum. Þegar þau veikjast af krabbameini er það alvarlegt merki til þín um að huga að umhverfinu og heimilinu.

Sígarettureykur drepur. Sýnið varúð! Sú einfalda aðgerð að sjá til þess að enginn í fjölskyldunni reyki getur gert krafaverk fyrir heilsu kattarins þíns og auðvitað fyrir heilsu fjölskyldunnar líka. Það eru yfir 3000 krabbameinsvaldandi efni í sígarettureyk!

2. Lagfærið glugga og áklæði
Tryggið að það séu ekki brotin vindjárn, sprungnar rúður, beittar brúnir eða beittir naglar í gluggum húsins eða annars staðar í húsinu. Þegar kötturinn þinn kemur hlaupandi uppí glugga og út er mikil hætta á að hann slasi sig ef umhverfið er ekki öruggt.
Slitið áklæði getur verið mjög hættulegt, sérstaklega fyrir kettlinga. Kettlingar á aldrinum 2 – 3 mánaða hafa þann vana að prófa sig áfram með óæta hluti. Þeir geta gleypt sand, pappír, spotta, perlur og svo framvegis. Sýnið aðgát!

3. Umhirða sandkassa
Sandkassinn þarf að vera staðsettur á hljóðlátum, vel loftræstum stað. Honum á að vera haldið hreinum og mokað úr honum reglulega. Varast skal að hafa of fáa sandkassa og sótthreinsið þá reglulega.

4. Verið svöl! Sólið ykkur!
Sólskin hitar, skapar þægindi og græðir. Auðvitað þýðir það ekki að þú eigir að skilja köttinn þinn eftir útá palli í glaðasólskini og hita. Heldur leyfið sólargeislunum að hita upp herbergið, en passið að það hitni ekki of mikið.

Þú veist hversu mikið kötturinn þinn elskar að slappa af í sólinni. Útbúðu stað þar sem þú og kötturinn þinn getið notið ykkar í sólríkum hluta húsins..

Þegar lítið sést til sólar eru leiðir til að skapa sömu tilfinningu og hún skapar. Hafið hita á ofnunum og dragið frá gluggunum á meðan dagsljós nýtur, hleypið ljósi inn og hafið vel volgt.

5. Kannaðu hvort blómin þín séu örugg!
Verið viss um að eiga engin blóm sem eru eitruð fyrir köttinn þinn. Margir kettir elska að naga gras og fara í kattarmyntuvímu (cat nip).
Þeir eru oft ævintýragjarnir og elska að smakka á nýjum plöntum. Sýndu varúð þegar fjárfest er í nýjum plöntum, gangið úr skugga um að þær séu ekki eitraðar ef kettinum þínum skyldi detta í hug að borða þær.

6. Skordýraeitur er slæmt fyrir ketti!
Ekki nota lífrænt – klórín skordýraeitur. Það þýðir að forðast eigi að nota öll skordýraeitur sem innihalda virk efni eins og lindane, gamma BHC og svo framvegis.
Þessar blöndur eru sérlega hættulegar þar sem þær berast auðveldlega inní líkama dýra og manna og geta valdið veikindum. Áhrifarík leið til að halda skordýrum í burtu er að nota þurrkuð tóbakslauf, neem olíu og bórsýru. Plöntur eins og chrysanthemum geta líka hjálpað! Þá eru margir kettir efnilegir veiðikettir þegar kemur að skordýrum!

7. Varist flagnandi gifs og málningu
Verið viss um að hvergi í húsinu sé gifs að flagna af veggjum. Flagnandi gifs, málning og veggfóður er bara opið boð fyrir köttinn þinn til að smakka aðeins!
Köttum er eðlislægt að vera forvitnir. Og ef kötturinn þinn er fíkill í að sjúga, t.d. ull, þá þarftu að sýna enn meiri varkárni þar sem hætta er á að hann gleypi flagnandi gifs, málning eða veggfóður.

8. Varist að nota ilmúða
Ilmúðar fyrir heimili geta verið frábærir til að fríska uppá loftið í herberginu en gæti hins vegar orsakað nefrennsli, hæsi, hósta og asma hjá kettinum þínum. Kettir eru mjög viðkvæmir fyrir lykt og ilmi.
Ekki eru öll efni sem notuð eru til að útbúa hefðbundna ilmúða örugg. Hjá viðkvæmum köttum gæti ofnæmi og sýkingar í öndunarvegi komið í kaupbæti!

Örugg leið til að fríska uppá loftið er að nota ilmjurtir í skál eins og þurrkaður appelsínubörkur, rósablöð, þurrkuð blóm og sandelvið.

9. Notið kattavænar hurðir
Kattavænar hurðir gera kettinum þínum kleyft að koma inní eða fara útúr herbergi á einfaldan hátt. Notið hugmyndaflugið og leitið í verslunum eftir góðum lausnum og hentugum hurðarhúnum.

10. Haldið heimilinu hreinu
Það er mikilvægt að ryksjúga innréttingar og húsgögn reglulega. Einfaldur hlutur en þarf að gerast reglulega. Það er ótrúlegt hversu mikið betri útkoman verður ef heimilið er þrifið reglulega!

Dr.Laxmi Iyer, þýtt og staðfært af Vilmu Kristínu Guðjónsdóttur

Grein mánaðarins í ágúst 2006
Að rækta dýr

Ræktunardýrin sem þú velur þér eru grundvöllur ræktunar þinnar. Þannig að þú vilt eiga góð ræktunardýr. En hvernig finnur þú það þau? Og hvað eru góð ræktunardýr?

Leitin að góðum ræktunardýrum hefst með leit að góðum ræktanda. En það kallar á sömu spurningar og hér að ofan: hvar finnurðu góðan n ræktanda og hvað einkennir góðan n ræktanda?

Það eru engin klár einföld svör við þessu. Sá sem einn telur góðan ræktanda getur verið dæmdur slæmur af öðrum. En það sem þú ættir að upplifa gagnvart ræktanda er góð tilfinning! Taktu þér tíma í að kynnast ræktandanum. Heimsóttu Heimsæktu hann nokkrum sinnum (gefur þér möguleika á að sjá kettlingana nokkrum sinnum, það er alltaf skemmtilegt!) og talaðu við hann (hana). Hverjar eru skoðanir hans á prófunum gagnvart sjúkdómum, á ræktun og öllu sem því viðkemur, hvernig fer um kettina heima hjá honum. Hvað finnst honum um að þú viljir eignast ræktunarkött? (Athugið: Ekki vilja allir ræktendur leyfa hverjum sem er að rækta undan köttunum sínum. Talaðu um þetta áður en þú kaupir kettling). Ef ykkur líkar vel við hvort annað þá er það góð byrjun. Þið þurfið ekkert að vera sálufélagar, en ef þið hafið svipaðar skoðanir er það í rétta átt. Ef ræktandinn vill gera samning, biddu þá um að fá samninginn með þér heim til að lesa yfir. Í næstu heimsókn geturðu beðið um útskýringar og rætt samninginn.

Þú þarft að kynna þér ættir kattana sem ræktandinn notar og hvort um sé að ræða skyldleikaræktun. Biddum um aðgang að ættbókum og ræddu við ræktandann um ættirnar. Kynntu þér sýningarúrslit katta ræktandans, titla og hvernig kettlingum frá ræktandum hefur gengið á sýningum.

Það er einnig hægt að spyrja aðra ræktendur um þeirra skoðun á ræktandanum sem þú heimsóttir. En leitaðu álits hjá nokkrum því einn gæti verið ósammála “þínum” ræktanda og því gefið slæma umsögn. Spurðu helst 3 eða 4 um þeirra skoðun. Ef þeir hafa allir það sama að segja þá veistu að sögurnar eru sennilega sannar. Jafnframt mun góður ræktandi líka leita meðmæla! Ekki taka nærri þér ef það kemur í ljós að hann hafi spurst fyrir um þig. Ræktandinn vill bara athuga hvort þú hafir ekki komið heiðarlega fram. Þá getur einnig verið að ræktandinn yfirheyri þig þegar þú ert í heimsókn.

Hverjar eru þínar skoðanir um ræktun, hvað þú veist um ræktun, gæti jafnvel spurt um þekkingu þína á erfðafræði, sjúkdómum, uppeldi kettlinga o.sv.fr. Sumir ræktendur gæti geta látið þér líða eins og þú værir undir smásjá spænka rannóknarréttarins. En á sama hátt og þú vilt vita hvort þú ert að kaupa af ábyrgum og einlægum ræktanda, vill slíkur ræktandi vita hvort hann sé að selja ræktunarkettling til einhvers sem seinna verður ábyrgur og einlægur.

Lokavalið

Allt í lagi, þú finnur góðann ræktanda og vilt kaupa kettling af honum. Þá vaknar spurningin: hvaða kettling viltu? Skoðaðu kettina sem ræktandinn hefur og ákveddu undan hvaða ketti (eða köttum) þú vilt fá. Það þýðir ekki að þetti verði á endanum kettlingurinn sem þú færð... ræktandinn hefur sín ræktunaráfrom, og saman þurfið þið að ákveða hvort áform ykkar passa saman. Það þarf samt ekki að vera ókostur þó áform ykkar passi ekki saman, Ef það er ekki þannig gæti það jafnvel verið kostur fyrir þig : kannski hefur ræktandi betri áform fyrir þig. Þá gæti líka verið að ræktandanum hafi litist vel á áform þín. Allavega sést að þú hafir hugsað um hvað þú vilt.

Möguleikar Möguleikar á einkennum til að velja úr er u breytilegir og mismun d an d i. Það er breytilegt eftir persónum, en einnig eftir tegundum. Ef þú vilt tegund eins og Maine Coon eða Norska skógarketti, þá er mögulegt að hafa óskir um ákveðinn lit ofan á annað sem hægt er að velja um. En ef þú vilt Russian Blue er litur nokkuð sem er ekki hægt að velja um.

Það sem getur haft áhrif á alla er: hvaða ættir eru á bak við ketti sem þegar eru fyrir á svæðinu og hvers konar ræktendur. Þú þarft að starfa með öðrum rækendum reglulega til að komast í átt að ræktunarmarkmiðum þínum. Þú þarft að kaupa ketti frá öðrum ræktendum eða para við fressketti annars ræktanda. Ef þú kaupir kött sem er skyldur köttunum sem þegar eru á þínu svæði finnurðu ekki auðveldlega félaga handa honum.

Að lokum: Ekki taka ákvörðu í flýti. Ef allt gengur upp mun þessi kettlingur vera grunnurinn af ræktun þinni. Það er þess vegna sem þú þarft að leita að allra besta kettlingnum sem mögulegt er að fá. Það er alveg ástæða til að bíða eftir réttum kettlingi, jafnvel í hálft til eitt ár, er það ekki? Þú getur notað tímann þangað til til að læra meira um tegundina og allt sem tengist ræktun.

Grein mánaðarins í maí 2006
Of þungir og akfeitir kettir ? Smellið hér fyrir grein.
Grein mánaðarins í mars 2006

Genaformúlur fyrir liti.

Hér er greinin sem wordskjal.


Ég vil benda áhugasömum á að kíkja á heimasíðuna hjá Felis Jubatus þar sem hún kynnir kettina sína. Hún skráir genaformúlur fyrir liti hjá öllum sínum köttum. http://www.skovkat.dk/pagelib_dk/vorekatte.htm

Í erfðafræðinni eru bókstafir og tölur notuð til að lýsa hinum margvíslegu eiginleikum sem genin hafa. Ríkjandi erfðir eru táknaðar með stórum staf t.d. A og víkjandi erfðir með litlum staf t.d. a .

Ríkjandi gen sést á kettinum en víkjandi gen getur hann borið án þess að það sjáist. Til að víkjandi gen verði sýnilegt þarf afkvæmi að fá það frá báðum foreldrum.

Möguleikar á parasamsetningu sama bókstafs eru þrír tökum sem dæmi A (bröndur) og a (ekki bröndur).

AA = tveir ríkjandi þættir og kötturinn kallast arfhreinn fyrir þeim eiginleika sem A stendur fyrir. Kötturinn er sýnilega bröndóttur og getur bara átt bröndótta ketti.

Aa = einn ríkjandi og einn víkjandi þáttur, kötturinn kallast arfblendinn fyrir A eiginleikum. Kötturinn er sýnilega bröndóttur, en getur gefið ekki bröndótt á móti öðrum ketti með lítið a í sinni genaformúlu.

aa = tveir víkjandi þættir, kötturinn kallast arfhreinn fyrir þeim eiginleika sem a stendur fyrir. Kötturinn er ekki bröndóttur, en getur átt bröndóttan kött á móti öðrum ketti með AA eða Aa í sinni genaformúlu.

Þar sem stór bókstafur táknar ríkjandi eiginleika og það er aðeins ríkjandi eiginleikinn sem sést er oft látið nægja að skrifa stóra bókstafinn t.d. A-. Strikið getur þá bæði verið lítið a og stórt A , en hefur ekki áhrif á útlit kattarins. Til að sjá hvort við getum fengið fram víkjandi eiginleika við pörun þurfum við að vita alla genaformúluna og er þá ekki nóg að hafa t.d. bara A- .

Tökum smá dæmi: Ég ætla að reyna að fá kött sem hefur ekki bröndur, það þýðir að hann hefur aa í genaformúlu sinni. Hann þarf sem sagt eitt lítið a frá hvoru foreldri. Læðan og fressið sem ég ætla að nota eru bæði bröndótt, sem þýðir að þau hafa AA eða Aa í genaformúlum sínum. Ef annar bröndótti kötturinn minn er AA er vonlaust fyrir mig að fá ekki bröndur úr þessari pörun því annar litningurinn sem afkvæmið fær verður alltaf ríkjandi A . Séu læðan og fressið aftur á móti Aa hef ég möguleika á ekki bröndum þar sem afkvæmin hafa möguleika á litlu a frá báðum foreldrum! Öruggast væri samt að nota kött sem ekki er bröndóttur og hefur því pottþétt aa í sinni genaformúlu og krossa fingur fyrir og vona að hitt foreldrið sé Aa .

Þegar litur eða mynstur er ekki viðurkennt hjá einhverri tegund tíðkast oft að sleppa því að skrifa táknin fyrir litinn eða mynstrið í genaformúluna.

Afkvæmin erfa alltaf einn bókstaf frá hvoru foreldri.

Þá skulum við byrja á stafrófinu!

A: stjórnar mynstri eða mynsturleysi.

A : er ríkjandi og þýðir að kötturinn er bröndóttur (annað gen (T) segir svo til um hvers konar bröndur er að ræða)

a : er víkjandi og segir að kötturinn sé ekki bröndóttur.

Mögulegar samsetningar eru:

AA = bröndóttur köttur

Aa = bröndóttur köttur

aa = ekki bröndóttur


B: er kallað litagenið og það er alltaf svart og ríkjandi nema þegar rauða genið ( O ) er til staðar. "O", all colors will be converted to orange

 Hjá öðrum tegundum getum við líka haft b sem er víkjandi gagnvart B og gefur chocolate ketti ( Bb ). Einnig er til b ¹ b ¹ sem gefur cinnamon ketti og er víkjandi bæði gagnvart B og b .

Þessir möguleikar finnast ekki hjá norskum skógarköttum. Áður fyrr héldu menn að það væru þessi gen sem væru að framkalla óviðurkennda x liti hjá skógarköttum en annað hefur komið í ljós. Það sem veldur x litunum er svokallaður dilute modifier skammstafað Dm og ætla ég ekki nánar út í þá sálma í bili. Þetta gen hefur bara áhrif á ketti með þynningu ( dd ) en ekki ketti með DD eða Dd í genaformúlunni sinni.

C: albínóa genið eins og það er oft kallað. C er ríkjandi og þýðir að kötturinn er í “eðlilegum” lit. Svartur, rauður, blár eða kremaður með eða án hvíts og með eða án mynsturs. Skógarkettir geta bara haft CC .

Dæmi um C litninginn hjá öðrum tegund er t.d. cb hjá Burmese köttunum gefur þeim “daufari” lit, og cs hjá síamsköttum sem veldur því að líkaminn er orðinn litlaus og bara leifar af lit á andliti og skotti. Albínóar með rauð augu hafa cc í genaformúlu sinni.

D: Þynningin. D er ríkjandi og þýðir að kötturinn er annað hvort svartur eða rauður . d er víkjandi og veldur því að köttur verður blár (þynning á svörtu) eða krem (þynning á rauðu).

DD = köttur er svartur eða rauður og ber ekki þynningu

Dd = köttur er annaðhvort svartur eða rauður og ber þynningu

dd = köttur er blár, kremaður.

Þar sem þynningar genið er víkjandi þarf það að koma frá báðum foreldrum til að afkvæmi verði blátt eða kremað.

Tveir svartir kettir sem báðir bera þynningu geta t.d. átt blátt afkvæmi.

I: Silfurgenið, veldur því að hárin verða hvít í rótina. Köttur sem hefur A genið fyrir bröndur og I genið er kallaður silfurbranda , á meðan köttur með aa genið fyrir heillit og I genið er kallaður smoke .

I genið er ríkjandi og veldur því að köttur verður hvítur í rótina eða silfraður/smoke eins og við köllum það. i er víkjandi og þýðir að liturinn á kettinum nær alveg inn að skinni.

II = kötturinn er silfur eða smoke og ber ekki möguleika á öðru.

Ii = kötturinn er silfur eða smoke en getur átt afkvæmi sem eru ekki silfur.

ii = kötturinn er ekki silfur og getur ekki gefið silfur nema á móti Ii eða II ketti.

O: eða rauða genið. Erfist kynbundið með X litningi læðunnar. Ætla ekki að fara nánar út í kynbundnar erfðir hér, þær eru sennilega efni í nýja grein einhvern tímann seinna. En kynbundnar erfðir skýra hvernig stendur á því aðeins læður geta verið tortie og rauð læða þarf að fá rautt frá báðum foreldrum en ekki rautt fress.

O er ríkjandi og þýðir að kötturinn er rauður og o er víkjandi og þýðir að kötturinn er ekki rauður. O genið fjarlægir litarefnin fyrir svörtu, svo eftir stendur bara rauður litur . "O", all colors will be converted to orange

Rauðagenið “hylur” líka aa genið sem gerir kött heillitan þannig að allir rauðir kettir eru í eðli sínu tabby. Stundum virðist rauður köttur vera heillitur án mynsturs, þá hefur ekki heppnast nógu vel að “hylja” aa genið. Rauður köttur getur því verið AA , Aa eða aa en lítur alltaf út fyrir að vera bröndóttur.

Dæmi um samsetningu.

OO = rauð læða

O = rautt fress (hefur aðeins eitt O vegna kynbundnu erfðanna)

Oo =tortie læða

oo = ekki rauð læða

o = ekki rautt fress

S: Spotted eða flekkóttur. S genið sem gefur kettinum hvíta flekki er ríkjandi en s sem gerir að kötturinn er án hvíts er víkjandi .

Mögulegar samsetningar:

SS = köttur með mikið hvítu

Ss = köttur með lítið af hvítu

ss = köttur með engu hvítu.

T: er genið fyrir tabbymynstri og segir til um hvers konar mynstur kötturinn hefur. Hjá skógarköttunum höfum við ekki farið út í nákvæmar skilgreiningar á mynstrinu, bara skilgreint hvort köttur er klassísk-, tígur- eða doppubranda. Til að það komi í ljós hvers konar bröndur kötturinn hefur verður hann að hafa AA eða Aa sem er genið sem segir til um hvort köttur sé yfirhöfuð bröndóttur eða ekki.

W. hvíti liturinn W er ríkjandi og köttur þarf því bara W frá öðru foreldri til að verða hvítur. Hvíti liturinn hylur alla aðra liti sem kötturinn hefur. Athugið samt að genaformúla breytist ekki þannig að hvítur köttur getur borið með sér öll litaafbrigði og gefið áfram til afkvæma sinna ef parað er á móti ekki hvítum ketti.

WW = kötturinn er hvítur

Ww = kötturinn er hvítur

ww = kötturinn er ekki hvítur

Áslaug Sturlaugsdóttir

Grein mánaðarins í janúar 2006
Eru kettir ekki eins trúir eigendum sínum og hundar?
Grein mánaðarins í desember 2005
Tólf hættur jóla

Jafnvel saklausustu aðstæðu geta skapað vandamál. Jólatré gegna yfirleitt mikilvægu hlutverki um jólin, en þau eru ekki örugg fyrir ketti – best að horfa á þau úr fjarlægð. Það getur því verið góð hugmynd að skilja köttinn ekki eftir einan í herbergi með jólatrénu.

Fyrsta hætta

Seríur á jólatrjám

Það er þekkt í hinum stóra heimi að kettir eiga það til að þróa með sér áráttu að naga snúrur á seríum. Þessu fylgir mikil hætta á raflosti fyrir köttinn, auk eldhættu í húsinu. Blikkandi ljós og langar snúrur geta verið mikil freisting fyrir slíka ketti.

Önnur hætta

Lifandi jólatré

Lifandi jólatrjám fylgja barrnálar og kvoða. Það gæti þurft að draga nálarnar úr loppum og muni kattarins, og kvoðan getur farið illa með feld hans og kallað á mikil þrif og snyrtingu.

Þriðja hætta

Jólaskreytingar

  • Bjarmi af ljósum á jólatrénu gæti fengið köttinn til að reyna að klifra upp tréð
  • Skreytingum hættir til að vera út um allt hús, sem vekur forvitni og kallar á klifur hjá annars frekar rólegum ketti. Fall við slíkt klifur getur endað með slysum og ferðum til dýralæknis sem voru ekki á dagskránni.
  • Fallega jólaborðið með öllum sínum skreytingum getur einnig reynst kettinum hættulegt sérstaklega ef hann freistast til að lauma klónum í dúkinn.
  • Logandi kerti eru augljós hætta, sérstaklega ef þau eru staðsett þar sem ferfættu vinir okkar komast að þeim
  • Það er góð hugmynd að halda yfir eyru kattarins þegar knöll eru sprengd. Betra er að tryggja að kötturinn sé alls ekki í herberginu. Hljóð af knalli er svipað og af flugeld.

Fjórða hætta

Umbúðir af gjöfum

Það er best að hafa hafa kettina ekki með þegar verið er að taka utan af jólagjöfunum. Umbúðapappír, einn og sér, er skemmtilegur til að leika í, sérstaklega fyrir líflega kettlinga og slíkur leikur ætti að vera hættulaus. Hinsvegar eru skrautborðarnir mjög hættulegir ef köttur eða kettlingur byrjar að naga slíkt og kyngir: kötturinn á ekki annars kost en að halda áfram að kyngja. Annað dæmi um svipaða hættu er band í kassettum, reyna verður allt til að hindra að allt bandið sé gleypt. Annars getur það flækst í vöndul í maganum eða haldið inní meltingarveginn og valdið sársauka, stíflu og jafnvel skaðað meltingarveginn. Oft er uppskurður eina leiðin til bjargar.


Fimmta hætta

Hættulega jólagjafir!

Það þarf að huga að gjöfunum eins og ef smábarn væri í húsinu: gjöfin inní pappírnum gæti verið kettinum þínum hættuleg. Það er því góð hugmynd að halda freistingunni um að opna gjafirnar of snemma frá kettinum þínum.

Sjötta hætta

Gjafir til ferfættu vinanna

Yfirleitt hugsa kattaeigendur til kisanna sinna þegar kemur að jólagjöfum, enda eru þeir stór partur af fjölskyldunni. Það eru til markar gjafir sem eru sérstaklega ætlaðar köttum – athugið bara fyrst hvort umbúðirnar séu kattahæfar og ef nauðsynlegt er, felið gjöfina þar til réttur tími er kominn – sérstaklega ef hún inniheldur eitthvað ætt.
Látið annars hugmyndaflugið bera ykkur áfram en hafið öryggisatriðin í huga: það er gaman að útbúa sjálfur gjöf handa kettinum. Ef þær eru ætar, skiptið henni í rétta skammta strax svo kötturinn borði ekki yfir sig og ofreyndi meltingarkerfið!

Sjöunda hætta

Að afþýða jólamatinn

Til að minnka hættu á matareitrun eða sýkingum er mikilvægt að huga að hreinlæti þegar kemur að því að afþýða mat. Ef verið er að afþýða kalkún eða eitthvað annað, skiptir miklu máli að velja “kattheldan” stað til að láta hann afþýðast á í stofuhita. Hálf frosið, óeldað kjöt er eins slæmt fyrir kattamagann eins og okkar.

Áttunda hætta

Kattamatur

Þegar líður að jólum vilja kattaeigendur oft leyfa kisunum sínum að njóta hátíðanna líka. Smá biti af kalkún eða öðru kjöti ætti að vera í lagi svo framarlega sem kötturinn er ekki með viðkvæman maga. Hins vegar gæti verið að það sé ekki eins góð hugmynd að gefa honum mikið af slíkum mat. Það kemur oft fyrir að fólk þarf að leita til dýralækna með kettina sína til að fá ráð þar sem kettirnir hafa uppköst eða niðurgang eftir jólin. Hafið sérstakan vara á ykkur við að gefa köttunum reykt kjöt.

Níunda hætta

Rusl

Þar sem oft detta niður ferðir ruslabíla um hátíðirnar, auk þess sem meira rusl safnast upp vegna þess að fólk er meira heima og mikið um gesti, kemur fyrir að rusli er safnað upp. Passa þarf uppá að kettirnir komist ekki í ruslið. Matur sem byrjaður er að rotna, kjöt með beinum, er ekki góð uppskrift að heilsu katta – en er sérstaklega freistandi. Það gæti borgað sig að athuga með opnunartíma Sorpu eða gera aðrar ráðstafanir til að forðast “innbrot” í ruslapokana

Tíunda hætta

Breytingar á venjum

Kettir eru miklar “vana-skepnur”, líkar vel að hafa sama form á deginum. Þeim gæti því fundist það óþægilegt þegar til að byrja með eru börnin heima en ekki í skóla allan daginn, alla daga og að auki koma fleiri gestir – sem jafnvel er ekkert vel við ketti. Hæli frá erlinum er nauðsynlegt, til dæmis svefnherbergi sem er ekki í skarkalanum. Sumir kettir geta jafnvel orðið svo miður sín að það gæti verið góð hugmynd að bóka þá “hótel” yfir hátíðina.
Það verður mikil breyting á umferð þegar skólarnir fara í frí og breyting verður á vinnutíma fólk, auk jólaboðanna, jólahlaðborðanna og mikilliar verslunar. Við bætist að dagurinn er stuttur og dagsljós lítið ef eitthvað er að veðri. Göturnar verða því mun hættulegri en venjulega, jafnvel fyrir hinn varkárasta kött – vegna aukinnar og breyttrar umferðar eru fórnarlömd umferðaslysa því miður nokkuð algeng í kringum jól, sem jafnvel eyðileggur jól eigandanna. Sýnið því varkárni við að leyfa kettinum að fara út og haldið honum jafnvel meira inni en venjulega – munið eftir að hafa nógan sand fyrir hann.

Ellefta hætta

Jólaferðalög

Jólunum fylgja oft dagsferðir og jafnvel nokkra daga ferðir. Ekki gleyma ferfætlingnum í fjölskyldunni. Ef þú ert að fara í dagsferð, sjáðu þá til þess að köttuinn þinn komist í skjól ef hann er úti, annað hvort í kofa í garðinum eða inní hús í gegnum kattalúgu/glugga. Skiljið eftir nóg af vatni og mat. Það eru jafnvel til tímastilltar skálar sem skammta matinn á ákveðnum tímum. Það ætti ekki að skilja köttinn eftir einan heima yfir nótt eða lengur nema að einhver kíki á hann. Hægt er að biðja vingjarnlegan nágranni, eða jafnvel ábyrgan ungling sem er að vinna sér inn vasapeninga, að heimsækja köttinn til að athuga að ekkert ami að honum. Ef ekki tekst að finna neinn til að fylgjast með honum gæti verið önnur lausn að gefa kettinum jólafrí á “hóteli”, en það þarf að bóka með nokkrum fyrirvara.

Tólfta hætta

Viðbót við fjölskylduna

Á hverju ári eru alltaf einhverjir sem gefa hvolpa eða kettlinga sem gjafir á jólunum. Hafa þarf í huga að dýr sem gefið er sem gjöf þarfnast umhyggju alla daga ársins. Ef barni er gefið dýr í gjöf þarf að tryggja að einhver fullorðinn taki við uppeldi dýrsins ef áhugi barnsins á gæludýrahaldi skyldi hverfa útí loftin blá. Dýr eru ekki eins og mjúk leikföng sem hægt er að losa sig við að geðþótta, heldur dýr með tilfinningar og líf. Að auki þarf að huga að þeim áhrifum sem nýtt dýr getur haft á köttinn sem þegar býr hjá fjölskyldunni. Dýrin sem fyrir eru á heimilinu hafa þegar komið sér upp “goggunarröð”. Nýtt dýr ógnar stöðu hinna og því getur fylgt tímabundin spenna. Þá gæti afbrýðisemi vaknað þegar nýja dýrið virðist fá alla athyglina hjá mönnunum í fjölskyldunni. Það er jafnvel þekkt að móðgaðir kettir hreinlega flytji að heiman!

Jólin geta því reynst hættulegur tími fyrir kettina okkar. Hafið því vara á ykkur, þó að flestir dýralæknar hafa sólarhringsvaktir ef eitthvað skyldi koma uppá – þeir geta tekið á móti kettinum þínum í aðgerð eða bara gefið ráð í gegnum síma.

Gleðileg jól!

Grein mánaðarins í nóvember 2005

Er hægt að tengja lit á feldi við skapgerð ? Smellið hér fyrir grein.

Grein mánaðarins í október 2005
Stress stuðullinn (Streitu áhrifin)

Til að leysa hegðunarvandamál katta er nauðsynlegt að skilja hvað veldur streitu hjá þeim og hvað úr henni. Stór partur af hegðunarvandamálum er tilkominn vegna streitu, hvort sem vandamálið er klór í húsgögn, of mikill þvottur, árásargirni eða önnur hegðunarvandamál. Þegar köttum er ógnað hafa þeir, líkt og flest önnur spendýr, 4 varnaraðferðir

  • Flótti (Að draga sig úr aðstæðunum)
  • Slagur (Verja sig með bardaga)
  • Frjósa (Kreppa sig saman og leggjast niður til að vekja minni athygli)
  • Uppgjöf (Gefast upp fyrir árásaraðilanum)

Ólíkt hundum, velja kettir sjaldan uppgjöf. Gömul varnarviðbrögð eru oft vakin upp að nýju við ógnandi aðstæður, og þess vegna getir verið erfitt að bregðast við með flótta, því að frjósa eða með uppgjöf.

Það getur reynst okkur mannfólki erfitt að setja okkur í spor kattarins og skilja hvað veldur steitu hjá honum. Það sem veldur okkur streitu eins og t.d. úrillir yfirmenn, vinnuálag og tölvubilanir er svo ólíkt því sem veldur streitu hjá köttum: Þeirra streituvaldar eru t.d. dýr sem þeir rekast á úti (innrás á þeirra svæði), breyting í umhverfinu (t.d. ný húsgögn, nýtt heimili, ný tegund af kattasandi), breytingar á daglegu lífi, óþekkt lykt (t.d. katta- og hundalykt af fjölskyldumeðlimum), hávaði, skítugur sandkassi, reiði eða fjandsamleg framkoma eiganda, of mikil þrengsli, nýr fjölskyldumeðlimur (fólk eða dýr), fjarvera ákveðins fjölskyldumeðlims og svo framvegis. Það getur jafnvel valdið stressi hjá okkar gáfuðu og viðkvæmu kattarfélugum að búa við leiðindi í stöðnuðum umhverfi.

Dýralæknar nota hugtakið stress til að lýsa sálfræðilegum og geðlægum breytingum sem verða í dýrum þegar þau mæta einhverju sem gæti verið ógnandi. Ógnin ýtir af stað atburðarás í taugkerfinu – þeim hluta sem stýrir sjálfkrafa líkamsviðbrögðum svo sem hjartslætti, blóðflæði og öndun. Líkamlegu breytingarnar undirbúa dýrið til að annaðhvort berjast við andstæðinginn eða flýja hann. Til dæmis þenjast sjáöldrin út til að ná að nema eins mikið af sjónrænum upplýsingum og hægt er og örlitlir vöðvar við hársekkina dragast saman þannig að feldur kattarins stendur út. Við það lítur kötturinn út fyrir að vera stærri og vígalegri. Skapsveiflur fylgja oft sálfræðilegum breytingum. Kötturinn getur orðið mjög var um sig og sýnt árásartilburði gagnvart öllu eða öllum sem koma nálægt.

Stressviðbrögð geta bjargað lífi katta sem lifa villtir, en innikettir þurfa mjög sjaldan á þeim varnarviðbrögðum að halda sem sjálfræðileg viðbrögð þeirra framkalla. Þegar stressvaldurinn er þekktur (t.d. annar köttur) og búið er að bregðast við þeirri áskorun með annað hvort baráttu eða flótta, víkur óttinn og líkamlegt ástand þeirra snýr aftur í hefðbundið “óstressað” ástand. En þegar kötturinn þekkir ekki uppsprettu óttans (til dæmis vegna tilfallandi hávaða frá gatnavinnumönnum) eða hann getur ekki forðast upptök óttans (t.d.annar köttur sem býr á staðnum) getur óttinn leitt til kvíða... kvíðinn getur orðið krónískur (komið ítrekað eða verið alltaf til staðar). Þar sem innikettir geta hvorki flúið eða mætt upptökum kvíðans, geta þeir ekki losnað við stressið á auðveldan hátt. Kötturinn verður annaðhvort að lifa með stress-viðbrögðunum eða reynt að fá útrás fyrir stressið með hegðun sinni.

Hættan á heilsubresti sem og breytingum á hegðunarmunstri er til staðar hjá þeim köttum sem þjáðst af krónískum kvíða. Eitt af því sem bendir til stress í köttum er hátt hlutfall af hormónunum corticosteroid í blóði og/eða í þvagi. Ef stór hluti hormónanna er til staðar í tengslum við krónískt stress getur niðurstaðan orðið veikindi eða jafnvel dauði.

Grein mánaðarins í september 2005

9 skref til að koma í veg fyrir kassavandamál áður en þau byrja

Þegar kemur að klósettsiðum katta eru forvarnir svo sannarlega mikils virði. Með því að fylgja skrefunum hér að neðan geturðu hjálpað kettingum þínum að þróa jákvæðar kassavenjur frá upphafi.

Veldu kassa sem passar kettinum
Þegar kemur að því að velja sandkassa, taktu þá tillit til stærðar, aldurs og almenns ásigkomulag kattarins.

Fylltu kassann með réttu magni af sandi
Almennt er reglan sú að best sé að hafa 5-7 sm af sandi í kassanum. Þá hefur kötturinn nóg til að klóra og grafa í, en samt ekki svo mikið að það sullist út um allt gólf. Sumir kettir vilja hafa meiri eða minni sand, svo fylgstu með kettinum þínum og gerðu breytingar á sandmagni, ef það er nauðsynlegt.

Haltu sandkassanum hreinum
Aðal ástæða þess að kettir hætta að nota sandkassann er sú að þrif kassans eru ekki samkvæmt staðli viðkomandi kattar. Kettir hafa viðkvæmt nef (gott lyktarskyn??) og eru mjög nálægt sandinum, þannig að það er mikilvægt að þrífa sandinn allavega einu sinni á dag og að hreinsa kassann vel reglulega. Notið vatn og venjulega sápu án ilmefna til að skrúbba sandkassann. Þurrkið vel áður en fyllt er á hann aftur.

Setjið kassann þar sem hann verður notaður
Köttum líður best með að nota kassann ef hann er þægilegum, hljóðlátum og afviknum stað. Finnið staðsetningu þar sem kötturinn verður ekki ónáðaður af fótataki, öðrum dýrum eða hávaða. Ef enginn annar staður en þvottahúsið er í boði, setjið þá kassann eins langt frá þvottavélinni og þurrkaranum og hægt er. Ef um er að ræða litla kettlinga og eldri ketti staðsetjið þá kassann þannig að þeir þurfi ekki að fara um stiga, kattahurðir eða aðrar hindranir til að komast í sandinn.

Haldið umhverfi sandkassans kattarvænu
Kettir geta hætt að nota sandkassann ef þeim finnst umhverfi kassans óþægilegt.
Ekki gefa kettinum lyf eða refsa honum í sama herbergi og sandkassinn er.
Kettinum þarf einnig að finnast hann vera öruggur á meðan hann notar kassann. Hindrið aðgang annara dýra sem gætu setið um köttinn, og hafið kassa á mismunandi stöðum þegar margir kettir eru á heimilinu og ráðandi kötturinn verndar svæðið.

Hafið nógu marga kassa
Það þarf fleiri en einn kassa þar sem margir kettir eru á heimilinu. Best er ef hver köttur hefur aðgang að sínum eigin kassa. Tryggið að hver kassi er mokaður daglega.

Kynnið sandkassann fyrir nýjum ketti.
Þegar nýr köttur er tekinn inná heimilið tryggið þá að hann viti hvar sandkassinn er staðsettur. Nýir kettir fela sig oft þar til þeim fer að líða vel í umhverfinu. Setið sandkassann þar sem kettinum finnst hann vera öruggur og færðu svo kassann smásaman, ef annar staður virðist falla kettinum betur eftir að hann hefur skoðað nýja heimilið sitt. Það getur verið góð hugmynd að halda kettlingum á afmörkuðu svæði með aðgang að kassa þar til þeir eru að fullu kassavanir. Og ekki gleyma að góð hegðun kallar á verðlaun. Gefðu þér tíma til að hrósa kettinum og klappa eftir að hann hefur lært á kassann.

Láttu gelda eða taka köttinn úr sambandi
Kettir sem búið er að taka úr sambandi eru ekki eins líklegir til að merkja sér svæði með þvagi og kettir sem ekki er búið að taka úr sambandi. Þeir eru heilbrigðari og ólíklegt að þeir fái sjúkdóma sem leggjast á frjóa ketti. Fressköttur sem búið er að taka úr sambandi er svo til lyktarlaus á meðan frjóum fressi fylgir sterk og fráhrindandi lykt.

Ef kötturinn þinn hættir að nota sandkassann eða virðist finna til sársauka við kassaferðir hafðu þá samband við dýralækninn þinn. Ef dýralæknirinn útilokar læknisfræðilegar ástæður fyrir því að kötturinn forðast sandinn, þá erum við að fást við hegðunarvandamál og kominn tími til finna leiðir til að koma kettinum aftur í sandkassann.

Grein mánaðarins í ágúst 2005

Framtíðarkettlingurinn þinn!

Þetta er dásamlegur tími. Ræktendur eru vongóðir og hafa háar hugmyndir um þau got sem eru á leiðinni eða til kettlinga sem þegar eru fæddir. Margir ræktendur hafa fengið pantanir um kettlinga í ákveðnum litum eða með ákveðið bröndumunstur. Ræktendurna sjálfa langar að halda draumakettlingnum til að sýna á næstu sýningum

Margir eru svo heppnir að finna draumakettlinginn sinn. Aðrir verða fyrir vonbrigðum og verða að breyta sýningar- eða ræktunaráformum fyrir þetta árið.

Hér eru nokkur atriði sem geta neytt þig til að breyta áformum þínum:

•  Læðan breimar ekki.

•  Fresskötturinn vill ekki para læðuna.

•  Læðan eða fressinn eru ekki frjó.

•  Eitthvað fer úrskeiðis í meðgöngu eða við fæðingu

•  Kettlingarnir drekka ekki móðurmjólkina

•  Kettlingarnir veikjast og ná ekki að þroskast nógu vel, eða það sem verra er, þeir deyja.

Þetta hljómar hræðilega en enn hafa ekki verið taldar upp algengustu ástæður þess að þú færð ekki draumakettlinginn:

•  Þú vilt fá læðu en allir kettlingarnir eru fressar eða að þú þarft að fá fress en allir kettlingarnir eru læður.

•  Þú þráir ákveðinn lit en enginn kettlingur sem fæðist ber þann lit.

•  Kettlingurinn sem er í réttum lit og af réttu kyni er ekki nógu góður fyrir sýniningar og til ræktunar.

Sem ræktandi og sýnandi viltu geta breytt ræktunaráformum þínum eins hratt og mögulegt er, en jafnframt ná þeim markmiðum sem þú hefur sett þér. Eftir tímabil þar sem áform þín hafa ekki gengið eftir getur þú orðið örvæntingarfullur en ég mun hér reyna að gefa góð ráð til að bregðast við þessu.

Þegar þú gerir áætlanir fyrir framtíðina er það góð hugmynd að ákveða aðeins að halda eftir/kaupa besta kettlinginn sem er á boðstólum. Þú gætir reyndar þurft að ákveða að fá besta kettling af ákveðnum kyni af því að þú þarft fleiri læður fyrir fressinn þitt eða fress fyrir læðurnar þínar.

Kröfurnar sem nýr kettlingur verður að uppfylla verða nákvæmari eftir því sem þú ræktar lengur og eftir því sem þú eignast fleiri ketti. Ef ræktunarkettirnir þínir eru almennt séð mjög góðir er í lagi þó nýr köttur standist ekki alveg þær almennu kröfur sem þú gerir, ef hann hefur einkenni sem þú sækist sérstaklega eftir (t.d. fallegur litur, munstur, stærð, feldáferð o.sv.fr.). Áhrif þessa eina kattar á það erfðaefni sem þú ert að vinna með eru ekki mikil, en á sama tíma getur þessi köttur gefið þér möguleika á að vinna áfram með þau einkenni sem þú hefur sérstakan áhuga á að ná fram.

Hins vegar er ekki gott val að halda ketti sem hvorki er góður né hefur þau einkenni sem þú vilt ná fram. Einu áfhrifin sem slíkur köttur hefur á erfðaefni ræktunar þinnar eru að minnka gæðin.

Það versta sem þú getur gert er að velja kettling sem hefur erfðagalla (holgóma, skottgalla, hjartagalla o.s.frv.) eða persónuleikavandamál (samlagast ekki öðrum köttum eða fólki, er árásargjarn o.s.frv.) sem framtíðar ræktunardýr. Allavega helmingur afkomenda slíks kattar munu erfa vankantana. Kettlingarnir þínir verða ekki eins þróttmiklir og þetta mun jafnvel skaða ímynd þína sem ræktanda.

Þó þú viljir halda eftir kettling úr einu af þínum eigin gotum er samt góð hugmynd að fylgjast með gotum hjá ræktendum sem hafa kettlinga af þeim gæðum sem þú sækist eftir. Ef útkoman úr þínu goti af einhverjum ástæðum er ekki sú sem þú vonaðist eftir er alltaf möguleiki að kaupa kettling af öðrum ræktanda.

Ef þú ert svo heppin/heppinn að vera ein/einn af þolinmóðu ræktendunum þá er það ekkert vandamál þó að þú finnir ekki draumakettlinginn þinn þetta árið. Þú heldur bara áfram að para og bíður þar til þú finnur kettlinginn sem þú óskar þér og kannski er það besta lausnin?

Grein eftir Jette Eva Madsen, þýdd af Vilmu Kristínu Guðjónsdóttir

Grein mánaðarins í júlí 2005

Að kaupa sigurvegara

Ein af spurningunum sem ræktendur heyra hvað oftast er : Hvernig kaupi ég sigurvegara? Frá upphafi voru Norskir skógarkettir taldir vera náttúrukettir sem gátu þvælst lausir um án mikillar umhyggju, feldhirðu eða félagsskapar. Þessi ályktun er ekki lengur sönn, eftir því sem skógarköttum fjölgar á sýningum og samkeppnin eykst.

Svarið við spurningunni er einfalt: Þú gerir það ekki!!

Það gera sér ekki allir grein fyrir því, að það er allt annað að kaupa sýningarkött en að kaupa fallegan kött með gott skap og ættbók. Sýnendur sem átta sig ekki á þessu lenda í því að kaupa hvern köttinn á fætur öðrum því enginn þeirra stenst væntingarnar!

Hvernig vel ég rétta kettlinginn?

Sumir ræktendur velja aldrei rétta kettlinginn. Það eru í ekki til réttir kettlingar fyrir þá, því þeir kettingar sem valið stendur um hafa ekki það sem þarf til að gera góðan kött að frábærum sýningarketti.

Hverju leita ég að þegar ég vil kaupa sýningarkött?

•  Fyrst þarftu að finna kettling sem þér finnst fallegur. Sumum sýnendum finnst sterkarlegar týpur af skógarköttum fallegri en glæsilegu týpurnar. Dómarar eru eins - sumir þeirra túlka staðalinn á einn hátt, aðrir á annan hátt - þannig er engin leið til að kaupa kettling eins og allir dómarar vilja.

•  Í öðru lagi þarftu að finna kettling sem er í góðu ásigkomulagi. Aldrei kaupa ketling sem er veikur, illa útlítandi eða með mjög þunnan og stuttan feld. Ræktandinn gæti reynt að sannfæra þig um að kettlingurinn hafi bara verið veikur og muni verða mjög stór og fallegur á endanum. Ekki taka þessa áhættu. Kettlingar með þunnan feld og slæma heilsa vinna ekki á sýningum, hversu góðar týpur sem þeir eru.

•  Skoðaðu ættbók kettlingins sem þú hugleiðir að kaupa. Hafa forfeður í fyrsta ættlið (móðir og faðir) háa titla? Ef nánir forfeður hafa háa titla eru meiri líkur á að þú sért að kaupa góðan kött heldur en ef þeir hafa enga titla. Sumir ræktendur segjast ekki vilja sýna þar sem það sé leiðinlegt. Ekki taka mark á svona staðhæfingum. Flestir ræktendur sýna kettina sína, ef þeir telja að þeir eigi möguleika á stigum. Önnur algeng staðhæfing er sú að þessi eða hinn köttur gæti í raun verið vinningshafi en vilji bara ekki fara á sýningar. Þá er kötturinn ekki sýningarköttur því hann er með slæmt skap. Kettir með slæmt skap vinna ekki á sýningum og það sem er áhugavert fyrir þig er að kettlingar undan þeim erfa oft skapið.

Ég er búin að kaupa kettling - hvernig nær kötturinn árangri á sýningum?

•  Það er mikilvægt að halda kettlingum í topp standi. Dagleg umhirða og þrifnaður, auk úrvalsfæðis og vítamína skilar sér í topp ástandi kattarins. Ef kötturinn þinn er í skítugu umhverfi og fær lélegt fóður mun hann aldrei ná því takmarki að vera í toppstandi á sýningu. Það er ekki hægt að baða kött daginn fyrir sýningu og búast við að hann líti vel út og ekki hægt að ætlast til að köttur sem þjáist af vítamínskorti hafi fallegan, skínandi feld.

•  Það er jafn mikilvægt að vera í miklum samskiptum við köttinn. Það er ekki hægt að ætlast til að ketti sem haldið er lokuðum inn í litlu herbergi án samskipta við fólk eða aðra ketti verði góður og ljúfur daginn sem þér dettur í hug að fara með hann á sýningu.

•  Þú verður að sjá til þess að kötturinn lifi góðu lífi og fái hæfilegan skammt af áskorunum svo honum leiðist ekki. Ef ketti leiðist er hann ekki upp á sitt besta á sýningum. Ef þú hefur marga ketti verður að tryggja að sýningarkötturinn hafi þægilegt athvarf til að halda góðu geðslagi.

Sigurvegarar í dag - eru þeir fullkomnir?

Nei! - það eru engir fullkomnir kettir. Það er greinilega refsað strangar fyrir suma galla en aðra. Það breytist frá einum tíma til annars hvaða gallar eru taldir alvarlegastir. Þar að auki eru gallar dæmdir misjafnt eftir löndum. Það er líka mismunandi á milli ræktunarfélaga hvaða gallar eru taldir alvarlegri en aðrir.

Ef allir kettir hafa galla hvers vegar virðast sumir fæddir til að vinna?

Týpa, ástand, skap og undirbúningur fer stundum saman í frábærum kokteil í einum ketti. Sumir kettir hafa frábært skap, þeir eru sjálfsöruggir og það skín af þeim þegar dáðst er að þeim á sýningum.

Þetta eru kettirnir sem vinna. Þeir hafa minniháttar galla sem hverfa í skuggann fyrir persónuleika þeirra og útgeislun!

Samantekt

Ef þú kaupir góðan kött getur þú gert margt til að tryggja að kettinum þínum gangi vel á sýningum. Leitaðu upplýsinga hjá öðrum skógarkattaeigendum um hvernig sé best að snyrta Norska skógarketti. Spurðu þá sem hafa ketti í frábæru ástandi á sýningum hvaða fóður þeir noti, hvernig aðbúnaður kattanna er og hvernig þeir snyrta þá. Að leggja á sig vinnu til að tryggja toppástand kattarins mun skila sér í fleiri stigum og hærri titlum fyrir köttinn á sýningum.

Grein eftir Jette Eva Madsen, þýtt af Vilmu Kristínu Gujónsdóttur

Grein mánaðarins í júní 2005

Ætti ég að láta köttinn minn eiga kettlinga?

Þegar þú kaupir, eða hugsar um að kaupa Norskan skógarkött kemur að því að þú verður að hugsa um það hvernig þú ætlar að bregðast við þörf kattarins til að fjölga sér. Læðueigendur fá oft að heyra þá skoðun að það megi ekki taka læðu úr sambandi fyrr en hún hefur átt að minnsta kosti eitt got. Þetta er gömul hjátrú. Læða sem hefur aldrei átt kettlinga finnst hún ekki vera að missa af neinu þar sem hún veit ekki hvað það er að eiga kettlinga. Það er mikið verra fyrir læðuna að láta hana breima, aftur og aftur, án þess að para hana, eða ef hún eignast kettlinga með húsketti nágrannans án þess að það hafi verið skipulagt og án þess að kettlingarnir séu velkomnir.

Annað algengt sjónarmið er það að það sé rangt að gelda fressketti. Það er líka mikill misskilningur. Reglan er sú að geltur fress er sáttari og ánægðari en ógeltur fressköttur. Þar að auki lifir ógeldur fressköttur hættulegra lífi, þar sem líklegra er að hann gleymi að fara varlega ef hann hittir læðu. Hann stefnir beint á læðuna og gleymir hversu hættulegir bílar eru.

Ef þú vilt ekki para köttinn þinn er besta niðurstaðan að gelda hann 8 til 14 mánaða, það fer eftir því hversu stór og vel þroskaður hann er. Þú ert hinsvegar í allt annari stöðu ef þú vilt láta köttinn þinn eiga kettlinga, einu sinni eða oftar. Yfirleitt er hægt að leita ráða og fá hjálp frá ræktandanum sem seldi þér köttinn.

Það fylgir því mikil ábyrgð að láta köttinn þinn eiga kettlinga. Það getur verið krefjandi - að gefa kettinum rétt fóður, hugsa vel um hann og kettlingana, og læra allt sem þú getur um tegundina. Fyrst þarftu að huga að því hvort kötturinn sé nógu gamall og vel þroskaður áður en hann er paraður. Þetta er stundum mögulegt um 10 mánaða aldur, en yfirleitt ekki fyrr en seinna. Þá þarf að huga vel að fóðri, áður en kettirnir eru paraðir, á meðan á meðgöngu stendur og eftir að kettlingarnir fæðast. Það eru ekki bara læðurnar sem þurfa sérstaka athygli, fresskettir þurfa líka mikla orku í pörunina. Kettirnir þurfa að vera í toppformi og því nærðu með því að gefa gæða fóður og nauðsynleg vítamín. Það er á þína ábyrgð að kettlingarnir, sem þú stuðlaðir að því að fæddust, þróist í góðan kött. Það er líka á þína ábyrgð að finna þeim góð heimili og að stuðla að því að nýir eigendur hugsi að Norskir skógarkettir séu "bestu" hreinræktuðu kettir heims. Það er krefjandi og dýrt en einnig skemmtilegt og fullnægjandi starf að hafa kettlinga, starf sem ekki er hægt að ruppa af á 15 mínútum á dag. Öll got ættu að vera vandlega skipulögð, bæði vegna tímans sem fer í að sinna þeim og einnig vegna peningaútgjaldanna sem óhjákvæmilega fylgja.

Grein eftir Jette Eva Madsen - þýdd af Vilmu Kristínu Guðjónsdóttur

Feldhirða

"Við höfum fengið fregnir af því að nokkrir dómarar vilji að hárin í vöngunum séu fjarlægð af sýningarköttum.....það stendur að vísu ekki beinum orðum í staðlinum að skógarkötturinn eigi að hafa vangahár, en á ensku er talað um "a full frill" og á norsku heitir það " kinnskjegg". Þetta hefur ætíð verið túlkað sem kraginn ásamt hárunum í vöngunum...Kæru sýnendur ekki klippa eða fjarlægja hár af köttunum! Það er skýrt hvernig staðallinn er, dómararnir eiga ekki að ákveða hvernig hann er. Þeir eiga að túlka staðalinn, ekki breyta honum!"
Hér kemur svo grein um feldhirðu:
Norskur skógarköttur þarf ekki mikla feldhirðu. Til að halda feldinum góðum er nóg að bursta yfir hann einu sinni í viku og tvisvar á meðan kötturinn fer úr hárunum til að varna því að hann fari í hnúta og fái hárköggla í meltingarveginn.
Ef þú lendir í því óláni að kötturinn fái slæma hnúta í feldinn þarf að fjarlægja þá mjög varlega. Ekki rífa í þá eða klippa - leysið hnútinn varlega með fingrunum. Ef hnúturinn er of fastur til að það dugi, klippið þá nokkra millimetra inn í hnútinn á nokkrum stöðum og notið þess á milli fingurna til að greiða úr hnútnum.
Aldrei á að greiða skottið, löngu hárin þar geta þá lent í greiðunni og það tekur mjög langan tíma fyrir hárin í skottinu að vaxa út aftur. Burstið mjög lauslega yfir það á móti hárunum svo það breiði vel úr sér og virðist breitt og mikið.
Ógeldir fresskettir fá oft það sem nefnt er fituskott þegar þeir koma á unglings- og fullorðinsárin. Til að koma í veg fyrir þetta er best að nota barnapúður eða kattaþurrsjampó einu sinni í viku. Skiptið hárunum á skottinu til hliðar í miðju og stráið þurrsjampói eða púðri í og nuddið varlega inn í húðina. Látið bíða smástund og burstið síðan mjög varlega úr. Endurtakið nokkrum sinnum ef þörf krefur.
Að öllu jöfnu þarf ekki að baða skógarketti. Böðun getur eyðilagt yfirfeldin, með því að fjarlægja línolíumfeitina, sem er í honum frá náttúrunarhendi til að vernda köttinn gegn vætu. Á útköttum verða hvítar loppur oft skítugar. Þá þarf að þvo varlega með mildum uppþvottalegi og skola mjög vel á eftir.
Fyrir sýningar þarf að baða kettina og það er mikilvægt að það sé gert tímanlega fyrir sýningu til að línolían sé aftur komin í yfirfeldinn þegar kötturinn fer til dómarans. Í flestum tilfellum er hæfilegt að baða um það bil viku - hálfum mánuði fyrir sýningu.
********************************

Tilkynningin er tekin af heima síðu Norska klúbbsins en á vel við okkur líka.

Mismunandi staðlar skógarkatta
"Í Evrópu er 3 stór kattaræktarfélög sem hafa gefið út staðla fyrir Norska Skógarketti. Þau eru FIFe, sem við hér á Íslandi tilheyrum, GCCF í Bretlandi og WCF í Þýskalandi. Nýlega hafa CFA og TICA líka stofnað klúbba í Evrópu en það eru mjög fáir norskir skógarkettir á skrá þar. Þessi félög starfa aðallega í Bandaríkjunum og Asíu. Líkastir eru staðlarnir hjá FIFe og GCCF, sem kemur sér mjög vel þar sem Bretar kaupa mikið af ræktunardýrum frá Skandinavíu. Bretar virðast samt leggja meiri áherslu á liti, áhuginn á litum með þynningu (blár, krem og blátortie) er mikill. Staðallinn hjá FIFe og WCF var eins þar til fyrir nokkrum árum, en eftir breytingu á FIFe staðlinum hefur komið upp ósamræmi í staðsetningu eyrnanna. Ræktendur norskra skógarkatta hjá FIFe tóku eftir því fyrir nokkrum árum, að skógarkettirnir voru að verða meira fágaðir og sætir á svipinn. Á sama tíma virtust eyrun vera að færast ofar á höfuðið. Þetta varð til þess að staðlinum var breytt til að leggja áherslu á það að Skógarkötturinn á að vera árvökull og eyrun eiga að koma í framhaldi af hliðarlínunum í höfðinu. Eftir þetta hefur verið merkjanlegur munur á staðsetningu eyrna hjá WCF og FIFe. Áherslan hjá WCF virðist einnig vera á fágaða ketti í heildina séð. Þegar við berum saman staðlana hjá FIFe, sem er aðallega í Evrópu, annars vegar og CFA og TICA, sem eru ráðandi í Ameríku og Asíu, hins vegar sjáum við margt sem ber á milli. Reynt hefur verið að útskýra þennan mun, en það verða alltaf bara getgátur. Hér er ein tilraun til útskýringar. Þegar staðall er skrifaður er stuðst við eitthvað þekkt. Þegar FIFe staðallinn var skrifaður var  Persastaðalinn hafður til hliðsjónar. Samanborið við persa var skógarkötturinn stór köttur með langan líkama, stór háttsett eyru og háfættir. Þessar athuganir urðu grundvöllur nýja staðalsins. Nokkrum árum seinna þegar skógarkettirnir fóru að berast til Bandaríkjanna vildu ræktendur þar skilgreina þá sem sérstaka tegund með eigin staðal. Í Bandaríkjunum var þá til mjög svipuð hálfsíðhærð tegund, Maine Coon. Þannig að þegar Bandaríkjamenn litu á skógarktöttinn báru þeir hann ósjálfrátt saman við það sem þeir þekktu. Í þeirra augum virtist skógarkötturinn meðalstór,  með miðlungseyru staðsett neðarlega á höfðinu. Þannig stöndum við í dag, ræktendur í Evrópu og Bandaríkjunum hafa sitthvora áherslupuntanan og skógarköttum frá FIFe ræktendum gengur illa á sýningum í Bandaríkjunum og öfugt, skógarköttum ræktuðum skv. CFA staðlinum gengur illa á sýningum í Evrópu. Það er von manna að nú þegar CFA og TICA hafa fært út kvíarnar til Evrópu verði það til þess að staðalinn fyrir norska skógarköttinn verði samræmdur."

Sögur

Castro höfðingi er sannur skógarköttur og veiðikló! Þegar maður er svona duglegur að veiða er um að gera að sýna "mömmu" herfangið - stoltur trítlar maður heim á leið með bráðina og reiknar með að fá eitthvað gott í gogginn í verðlaun kannski léttsteiktan starra sem maður hefur sjálfur veitt? "Mamman" var nú ekki alveg jafn ánægð með Castro höfðingja og hann sjálfur - fjarlægði líkið - og gaf veiðikettlinum rækjur í staðinn og tók þessa fínu mynd af honum að þrífa sig eftir erfiðið !

Castro á fjölbreytta fjölskyldu og frænka hans er hundur! Ja, svona lítill hundur... svona Chihuahua hundur og því mikið minni en Castro. Castro er 8 kíló, stæltur og stæðilegur útiköttur, svona fress sem lætur nú engan vaða yfir sig. Ja, nema kannski Söru frænku - þrátt fyrir að vera tvöfalt stærri hleypur hann eins og lítil mús undur rúm og felur sig þegar Sara frænka mætir á svæðið. En "comon"& - hún er HUNDUR, er það ekki?

Kveðja Greta Marín og Björgvinjar-Castro





Fréttir frá Gullfoss ræktun að norðan !

Hæ, hæ, það er allta svo gaman að lesa um aðra ketti og fá fréttir, svo að ég ákvað að gera nú eitthvað í því sjálf, því ekki þýðir að bíða alltaf eftir að allir aðrir geri það :)

Ég vona að þið fyrirgefið það að þessi grein fjallar ekki "BARA" um Norska skógarketti, þó að sjálfsögðu eru þeir í aðalhlutverki í þessari grein minni. En komum okkur að efninu.

Ég á köttinn Blíðu, sem margir kannast við, hún er tortí læða og er orðin svaka stór, enda hætt að stækka, er að verða 4ra ára. Alltaf var hún mjög blíð, en einnig mjög sjálfstæð, eins og tortí eru oft !! Hún er því miður útiköttur, það halda henni engin bönd, ég var búin að reyna allt. Labba með hana í ól, og leyfa henni að vera í ól úti í garði, og áður en maður vissi af, var hún búin að losa sig (á einhvern mjög dulafullan hátt) alveg sama hversu þröng ólin var! Svo jæja, hún fer inn og út og er ábyggilega svakalegur veiðiköttur. Hún hefur átt þrisvar sinnum kettlinga og verið alveg frábær mamma. En eftir síðasta got hélt ég eftir Gullfoss- Silvíu, sem er æðislega góður köttur, mikill leikur í henni, en er svolítið feimin, eins og pabbi hennar, hann Skuggi, en hún lék sér mjög mikið af því að hrekkja mömmu sína, liggja í leyni og stökkva á hana, og Blíða bara þoldi það ekki svo að á endanum hvæsir hún bara á hana ef hún sér hana nálgast og er farin að láta eins og versti villiköttur !! Mér þykir þetta alveg ferlega svekkjandi. Silvía litla er algjör innikisa, hún þorir ekki út sem betur fer. Svo að greyið beið allan daginn eftir að mamma kæmi heim að leika, en þá kom þessi líka svaka Tortí-frekja og hvæsti og urraði á hana L Þetta er búið að vera frekar leiðinlegur tími. Svo kemur nú fréttin !! Ég fékk mér hund, já hund á heimilið !! Papillon, sem er smáhundur, verður um 5 kg. þegar hann er orðinn fullvaxinn! Hann er æðislegur, og besta við þetta er að hann og Silvía elska hvort annað :)

Þau leika sér allan daginn og vilja alltaf vera saman, svo að Silvía er búin að eignast vin! Þetta er karlhundur, hreinræktaður og við köllum hann Kobba. Þau eru bara bæði svo elskuleg, að ég get tekið loðhamsturinn minn út úr búrinu og þú sleikja hann og þvo honum til skiptis, svo þykur Kobba æðislegt að fá hamstramat !! Humm, já hundar éta nánast allt.

Í eitt skiptið var Silvía að þvo hamstrinum og gerði það heldur betur vel, því að hann hreynlega tókst á loft á tungunni hennar, en hún var ekki að reyna að næla sér í bita. Ætli ég hafi ekki fallið svona fyrir Papillon, af því að hann minnir mig svo mikið á NFO, þeir verða ekki svo stórir, gelta nánast ekki neitt. Elska alla !! Gott að hafa þá með börnum, og eru alltaf í góðu skapi. Frábær tegund. Verða með síð hár lafandi út úr eyrunum þegar þeir verða fullorðnir, og eru með loðið skott, og loðnar stuttbuxur, já, ég veit, minna mikið á NFO :) En nú er ég í smá vandræðum, humm, humm, Silvía er rétt rúmlega 7 mánaða og er byrjuð að breima á fullu, og viti menn, hún vill náttúrulega Kobba !!! Og hann hagar sér alveg eins og högni, ræðst á hnakkan á henni og þið vitið, humm, humm. Má ekki !!! Ég þarf eiginlega að spyrja dýralækni um þetta, en hvolpurinn er ábyggilega ekki reiðubúinn sem slíkur, og ekki er gott að banna honum að gera þetta, því að þá heldur hann að hann megi ekki gera þetta, þegar honum er ætlað að fara á tík, ekki satt ?? En maður getur nú ekki annað en hlegið að þessari vitleysu,,,,, köttur og hundur in love :) :)

Ég ætla á sýninguna með gellurnar tvær, en ég verð að segja að ég er mjög stressuð að fara með Blíðu, þar sem hún urrar á allt og alla. Nú ef hún verður brjáluð, þá verður þetta hennar síðasta sýning. Hún er þegar orðin CH. og mér finnst það bara fínt. Og það munu loksins koma slatti af afkvæmum frá henni og Skugga, þannig að loksins fæ ég að vita hvernig ræktunin hefur gengið hjá okkur :). Vonandi sjáumst við sem flest og hress á næstu sýningu.

Kveðja frá Freyju, Blíðu skessu, Gullfoss-Silvíu og Kobba krútt.

 

 

Hæ, ég heiti Blámi eins og þið vitið kannski. Ég er núna lítill engill í himnaríki. Hér uppi er mjög gaman ég hitti marga góða vini eins og sum systkini mín. Hér er líka hún Mína sem er dóttir Oddnýjar. (Oddný er systir mín og köttur sem ég bjó með.) Ég dó úr nýrnaveiki. Það var ekki mjög gott að deyja. Seinustu klukkustundirnar voru ekki góðar. Mér leið alls ekki vel. Ég var alveg rosalega kvalinn. En ég vildi að ég hefði aldrei veikst og að einhver hefði fattað þetta fyrr svo að hægt hefði verið að lækna mig. En hér á himnaríki er yndislegt. Hér eru fallegir grænir dalir og margar ár sem streyma í gegnum. Hér eru líka allir svo góðir vinir. Það er alveg rosalega gaman að leika sér við alla gömlu góðu vinina! Við fáum nóg að borða og við höfum allt sem við höfum óskað okkur. Besti vinur minn hann Pascal er hérna hjá mér. Við erum alltaf saman. Við erum bræður. Hann týndist og dó þannig. Hann segist ekki muna hvernig hann dó en minnir að hann hafi orðið fyrir bíl. Heima var alltaf gaman. Oddný var alltaf svo góð við mig. Hún var besta systir í heimi. Núna er hún alein. En samt er hún heppin því að hún hefur góða fjölskyldu sem er alltaf hjá henni. Jæja, núna verð ég eiginlega að fara að hætta. Það er alveg að fara að koma matur hjá mér. Verið þið sæl, bless, bless.

Blámi.



Þar sem ég er eini ræktandi NFO á norðurlandi, datt mér í hug að kynna þessa yndislegu tegund katta fyrir norðlendingum!

Ég fékk þá í lið með mér í Dýraríkinu sem er staðsett í Blómavalshúsinu og þar er oftar en ekki margt um manninn. Ég var með alla kettina mína 6 sem ég á eins og er því 4 af þeim eru kettlingar sem læðan mín hún Blíða átti á aðfangadag. Að sjálfsögðu fékk hálfbróðir þeirra að koma með, hann Gullfoss-Þór sem vakti að vonum mikla athygli fyrir mikið rólyndisskap og stærð þó hann sé rétt orðinn 1 árs. Fólk átti bágt með að trúa því að hann væri ekki fullvaxinn, og hversu svakaleg kelirófa hann væri þó hann liti út eins og ljón.

Nú eru kettlingarnir 5 vikna og þeir sem hafa verið með got vita hversu skemmtilegur aldur það er og hvað þeir eru miklar dúllur. Fólk var dáleitt af þeim og hversu óstressuð þessi tegund er.
Ég var með myndir af sýningum sem ég hef farið á, verðlaunaborða og einnig nýju íslensku kattabókina. Ég reyndi eins mikið og ég gat að "kenna" norðlendingum allt um NFO. Margir sögðust eiga norskan skógarkött og var ég þá fljót að spyrja út í ættbækur og fleira, þá kom í ljós að kötturinn var gefins og honum fylgdi enginn ættbók. Það er greinilega ennþá mikill misskilningur á ferð hér fyrir norðan, hvað er hreinræktað og hvað ekki. Við hérna megin erum greinilega mörgum árum á eftir.

En hvað um það, norðlendingar tóku kisunum fagnandi og fannst þær æðislegar en í framhaldinu vonast ég innilega til þess að þeir taki við sér og kaupi sér NFO. Hvort sem er sem gæludýr eða til ræktunar, svo að ég og mínar kisur fái félagsskap að sama marki og þið fyrir sunnan.

PS. Það var svo mikið að gera hjá mér á sýningunni að ég gleymdi næstum því að taka myndir, þannig að ég rétt smellti örfáum áður en ég stakk þeim í búrið og hljóp með kettina út.

Freyja Axelsdóttir 2005

Fáviska á fullri ferð!

Því miður er það enn alltof algengt að auglýstir séu til sölu/gefins "Norskir skógarkettir" í dagblöðunum. Þarna á ég við síðhærða húsketti, sem hafa engar ættbækur og ekki einu sinni hreinræktaða foreldra. Þegar spurst er fyrir um þessa ketti koma oft hin furðulegustu svör. Til dæmis: "Nei, hann hefur ekki ættbók en hann hefur útlitið", "Mamman strauk af Norskum togara", "Mamman er síðhærð, pabbinn óþekktur...". Þarna er auðvitað um að ræða fávisku yfirleitt. Eigendur hreinræktaðra Norskra skógarkatta verða að taka höndum saman og vinna að því að greina frá hinu rétta. Norskur skógarköttur er köttur af sérstakri tegund, hreinræktaðir Norskir skógarkettir hafa ættbók frá ræktunarfélagi, það að köttur hafi einhver einkenni Norskra skógarkatta gera hann ekki að skógarketti, Norskir skógarkettir verða að eiga tvo foreldra sem eru báðir Norskir skógarkettir (ekki má rækta Norska skógarketti með öðrum tegundum). En þó yfirleitt sé um að kenna fávisku er stundum um að ræða hrein svik. Sérstaklega eru til staðar "ræktendur" sem stunda að selja "Norska skógarketti" með vægast sagt vafasama fortíð... Oft fást svör frá þessum "ræktendum" eins og það þarf enga ættbók, ræktunarfélög eru bara peningaplokk, það er alveg hægt að fara með þá á sýningu... Bendum fólki á það að ef það hefur áhuga á að eignast ekta Norskan skógarkött þarf að leita til ræktanda sem er í ræktunarfélagi, kettinum þarf að fylgja ættbók og heilsufarsskírteini. Á þessari heimasíðu er hægt að finna hreinræktaða Norska skógarketti sem eru til sölu, því er tilvalið að benda fólki á að fylgjast með kettlingasíðunni hér.

Vilma Kristín, 14.06.2000

Sýningarraunir
Það er nú ekki alltaf tekið út með sældinni að eiga "sýningarketti". Hægt er að lenda í hinum ýmsu ævintýrum!

Sessí hennar Áslaugar fannst tilvalið að stinga af og skoða næturlífið viku fyrir sýningu. Eftir margra daga leit og miklar áhyggjur fannst hún eftir auglýsingu í Morgunblaðinu, svo skítug að annað eins hefur aldrei sést! Það þurfti marga þvotta (sjá mynd hér til hliðar) og hin ýmsu trikk til að ná hvíta feldinum aftur hvítum. En með samhendu átaki tókst það að lokum og Sessí stóð sig vel á sýningunni.


Tvær sýningar í röð lentum við í því að alhvítir kettir fengu niðurgang á versta tíma... það er að segja á sýningu, rétt fyrir dóm. Þá eru góð ráð dýr, því ekki má kötturinn fara upp skítugur né blautur. Svo þá er að þrífa án þess að bleyta! Hvernig fer maður af því með alhvítan kött? Með algjörum neyðarúrræðum, miklu stressi, heilmikilli hjálp (aðalega áfallahjálp fyrir eigandann!), púðri og góðum ráðum hefur það sem betur fer heppnast! En þetta sýnir að því miður hafa eigendurnir ekki alltaf fulla stjórn á öllu og að köttunum getur nú dottið í hug að gera ýmislegt (þegar síst má við því).


Vilma Kristín, 14.06.2000

Góðir vinir!

Myndin hér til hliðar sýnir Norska skógarköttinn Vetrarheims Kristu "kyssa" persann Leó. Á þessari mynd er hægt að sjá svo ekki verði um villst hversu ólíkar þessar tegundir eru í raun.

Sendandi : Jóhann & Jóhanna, eigendur Kristu

Pörunarraunir

Þessi saga byrjar rétt eftir vorsýninguna 2001.  Áslaug hafði áhuga á að para Zizi við Eldibrand og tók ég vel í það enda áttu þau góða möguleika á að eignast fallega kettlinga saman. 
Zizi fór að breima og mætti ég stolt með fressið minn til Áslaugar og átti ekki von á öðru en læðan félli kylliflöt fyrir rauðhærða folanum, en nei ekki aldeilis! Skvísan hélt sig undir sófa og neitaði að koma fram á meðan Eldibrandur var á svæðinu. Þessi tilraun endaði með því að Eldibrandur sneri heim án þess að hafa fengið tækifæri til að þjónusta dömuna.
Næsta skipti var því þannig háttað að Zizi kom til okkar Eldibrands og héldum við Áslaug að nú kæmist daman ekki upp með neitt múður.  Eins og áður flúði hún í næsta skjól um leið og hún leit okkur augum og sást ekki meir þann daginn.  Ég lagði mig alla fram um að vingast við fröken fix en hún sendi mér bara skelfingaraugnaráð, eins og ég væri óvættur úr hennar verstu martröð. Ég vildi nú ekki deyja ráðalaus og þrjóskaðist við að gefast upp á þessari dyntóttu læðu.  Ég ákvað að loka parið saman frammi í forstofu og láta þau eyða nóttinni þar.  Full af bjartsýni trúði ég ekki öðru en herrann sýndi nú fram á hver réði.......eða var hér um að ræða “Nei þýðir nei og haltu loppunum frá mér !” Mér tókst að ná Zizi undan sófanum og koma henni fram í forstofu, hún má eiga það að hún hefur aldrei reynt að klóra mig, ég hef sloppið skrámulaus gegnum öll okkar kynni.
Um morguninn ákvað ég að hleypa þeim úr prísundinni, en viti menn jörðin hafði gleypt Zizi ....hún var hvergi sjáanleg.  Upphófst nú leitin mikla!  Öllu var snúið á hvolf .....sófar dregnir fram, dýnu í rúmi hvolft, skápar tæmdir......að mér læddist sá skelfilegi grunur, að kattargreyið hefði á einhvern óskiljanlegan hátt sloppið út.  Ég hljóp því um hverfið með vasaljós og lýsti undir alla runna í nágrenninu, en að sjálfsögðu án árangurs.  Kisu var það illa við mig, að hún léti sig frekar hafa eymd og vesæld sem flækingsköttur í vesturbænum, heldur en að láta mig góma sig og loka sig inni með þessum hræðilega, ömurlega fressketti !!!!
Að lokum gafst ég upp og hringdi til Áslaugar.  Með titrandi rödd og tárin í augunum skýrði ég henni frá hörmungunum.  Áslaug mætti á staðinn og enn á ný var leitað hátt og lágt ......en ekki einu sinni rödd Áslaugar dugði til að töfra kisu fram úr felustaðnum og þó...í þann mund sem við erum að kveðjast finnst okkur sem við heyrum ámátlegt mjálm.  Þar sem við höfðum leitað um allt vorum við sammála um að þetta væri bara ímyndun hjá okkur.  Þetta varð þó til að kveikja smá vonarneista um að snótin hefði ekki gufuð upp.
Næsta morgun fékk ég skyndilega hugljómum, það var einn staður sem ekki hafði verið leitað á......en nei hún var ekki á milli þilja heldur .......en í forstofunni er falskt loft - ég fann tröppuræfil og klifraði upp og viti menn þar ofan á þakplötunni húkti loðið, lítið og hrætt grey sem lét ekki á sér kræla........Zizi var fundin eftir 24 tíma leit !!!
Þessi skemmtilega saga fékk góðan endi, öllum að óvörum breimaði Zizi í september og enn á ný var Eldibrandur mættur á staðinn.  Hann var þá nýbúinn að vera í góðu yfirlæti hjá Rauðhólaræktinni og var búinn að endurheimta sjálfstraustið og viti menn !!!  Zizi lét til leiðast að lokum þó svo hún gæfi það í greinilega í skyn allan tímann á meðan á pöruninni stóð að þetta væri henni þvert um geð. Hún lét ekkert tækifæri frá sér fara til að urra á Eldibrand og gefa honum fyrirlitningaraugnaráð, hann skyldi ekki halda að hún hværi fallin fyrir honum!
Henni rann þó reiðin þegar kettlingarnir fæddust og hún hefur aldrei látið þá gjalda þess á hvern hátt þeir komu undir!

Kveðja frá Akureyri:
Það er allt gott að frétta af Hannibal, hann heldur bara áfram að vera sami ljúflingurinn. Við reyndum að venja hann á að koma með okkur í sumarbústaðinn síðastliðið sumar. Það gekk nú ekki gæfulega í byrjun því hann grenjaði alla leiðina í bílnum (sem betur fer aðeins 30 min.) og síðan skreið hann undir rúm og kom ekki þaðan fyrr en hann var sóttur þegar við fórum heim tveimur dögum síðar og hafði þá hvorki étið, drukkið, né pissað. Þar sem við þekkjum nú okkar mann þá reyndum við að hafa þessar fyrstu helgar rólegar, meðan hann væri að venjast - engir gestir eða óþarfa umgangur. Þegar við fórum með hann í fjórða sinn þá þurfti reyndar að sækja hann undir rúm hér heima líka, því hann var alveg búinn að sjá það út hvenær við værum að leggja í ferðalag og þá lét hann sig bara hverfa. Þegar við komum í sumó þá var það alltaf sama sagan, félaginn lét sig hverfa undir rúm og talaði ekki við okkur. Í fjórða sinn sögðum við "jæja það gengur ekki að pína hann svona um hverja helgi, hann verður aldrei sumarbústaðaköttur". En viti menn þegar við komum á fætur næsta morgun þá lá Hannibal og sólaði sig, á sófabakinu þar sem hann hafði gott útsýni út um gluggann og hann var búinn að fá sér að borða hvað þá annað. Hann var nú mun líflegri og lagði af stað í skoðunarferð meðal annars upp á loft. Ó jeminn, ó jeminn, það var gott að enginn sá "skógarköttinn okkar" príla upp stigann............hann hoppaði upp í fyrstu tröppu, rak hausinn uppundir næstu tröppu, þurfti að snúa sér til að geta hoppað upp í tröppu númer tvö og svo framv....það var hræðilegt að sjá til hans svona klunnalegan, ræfillinn. Eftir nokkrar ferðir var stíllinn mun betri, en hann tók þessa helgi í það að æfa sig í stiganum, hann fór upp og niður, upp og niður í tvo daga, datt reyndar einu sinni niður, en það var í byrjun meðan hann var ennþá klunni. Á milli ferða hvíldi hann sig á skörinni og horfði yfir heiminn. Semsagt hann lofar góðu sem "Skógarköttur í sumó" en ég á þó von á því að fyrstu ferðirnar næsta vor verði okkur öllum erfiðar...

Endurfundir:
Í byrjun sumars 2000 þá eignaðist ég hvíta fallega kisann minn, hann Venus sem er afkvæmi Villimeyjar og Pascals. Hann var ótrúlegur karakter, hann til dæmis drakk ekki vatn úr skál, hann vildi bara lepja beint úr krananum. Hann vildi alltaf hafa kattasandinn sinn hreinan annars varð hann sármóðgaður, svo þegar hann vildi athygli þá kom hann og stangaði mann og malaði hástöfum. Hann var hjá mér í rúmt ár og undi sér vel. Hann fékk endalausa athygli og væntumþykju. Svo kom babb í bátinn, aðstæður mínar breyttust all snögglega, það var ekki nægilega stórt rými á heimilinu fyrir hann til að hlaupa og leika sér og svo var ég nýbúin að eignast litla stúlku. Ég vildi honum náttúrulega allt það besta svo að ég lét hann frá mér á heimili sem móðir mín þekkir til á og áleit ég að hann myndi hafa það gott og verða þar til frambúðar.
Í byrjun nóvember þá var ég og unnusti minn að horfa á "Stundina Okkar" með dóttur okkar, verið var að sýna frá Kattholti og öllum þeim umkomulausu köttum sem dvelja þar. Samstundis þekktum við fallega, hvíta skógarkisann okkar og hjartað mitt tók kipp. Ég fann til með greyinu því hann virtist ekki hamingjusamur. Daginn eftir hringdi ég upp í Kattholt til að forvitnast um það af hverju hann væri þarna. Fyrst hélt ég kannski að hann væri bara í pössun á hótelinu en svo var ekki hann var búinn að vera þarna í rúman mánuð, kvefaður, illa fyrirkallaður og heimilislaus. Væntumþykjan var enn til staðar og daginn eftir fór ég og náði í hann staðráðin í að veita honum gott heimili til frambúðar.
Eftir þetta allt saman þá er hann orðinn pínu villingur. Hann er búinn að stökkva útum gluggann tvisvar. Eftir að hafa verið hjá okkur í 4 daga þá fór nú allt heimilið í uppnám. Við búum á annari hæð en það skipti engu máli hann lét sig bara vaða niður. Úti var grenjandi rigning og satt að segja hélt ég að hann myndi ekki rata aftur til baka. Ég eyddi dágóðum tíma úti í göngutúr að leita að honum en ekkert bólaði á honum. Nokkrum tímum seinna sá ég Venus, drulluskítugan úti í garði. Honum var skellt í bað og hann var feginn að vera kominn heim. Í seinna skiptið var engin rigning, hann fór um smá rifu á eldhúsglugganum og kom ekki aftur. það var leitað og leitað en enginn Venus fannst. Hann fór í langan göngutúr og fannst daginn eftir langleiðina kominn aftur í Kattholt. Sem betur fer var hugulsöm kona sem fór með hann þangað og tekið var á móti villingnum með brosi. Eftir þennan göngutúr þá svaf hann í rúman sólarhring og hugsar sig tvisvar um áður en að hann strýkur næst.
Núna unir Venus sér vel á nýja heimilinu sínu. Hann er allur að koma til. Feldurinn hans er að taka við sér og smá saman er hann að jafna sig andlega. Hann er orðinn duglegur að borða og vill bara drekka úr vaskinum. Hann er búin að eigna sér ýmsa staði á heimilinu þar sem hann hvílir sig og sefur.
Venus er uppáhald dóttur minnar sem tekur hann og kyssir þegar hún kemur heim frá dagmömmunni. Hann fær klapp og klór á hverjum degi og malar af ánægju. Þetta voru endurfundir sem greinilega áttu að verða.

Kær kveðja Unnur Eir Magnadóttir

© Skógarkattaklúbbur Íslands